“चोपडा नगरपरिषदेचे मुख्याधिकारी राहुल पाटील यांची ४८५ किमी सायकलवारी पूर्ण; पंढरपूर प्रदक्षिणा आणि रिंगण सोहळ्यात ५,००० सायकलस्वारांचा अभूतपूर्व सहभाग"

  “चोपडा नगरपरिषदेचे मुख्याधिकारी राहुल पाटील यांची ४८५ किमी सायकलवारी पूर्ण; पंढरपूर प्रदक्षिणा आणि रिंगण सोहळ्यात ५,००० सायकलस्वारांचा अभू...

 “चोपडा नगरपरिषदेचे मुख्याधिकारी राहुल पाटील यांची ४८५ किमी सायकलवारी पूर्ण; पंढरपूर प्रदक्षिणा आणि रिंगण सोहळ्यात ५,००० सायकलस्वारांचा अभूतपूर्व सहभाग"

चोपडा प्रतिनिधी

(संपादक -:- हेमकांत गायकवाड)

पंढरपूर नगरीत आज इतिहास साकारला गेला. न शंख, न ताशे – तरीही नाद गगनात घुमत राहिला –"विठ्ठल! विठ्ठल!"

या भक्तिगजरात सहभागी झाले होते तब्बल ५,००० सायकलवारकरी, ज्यांच्या चाकांतून भक्तीच्या झऱ्यांचा उगम झाला आणि या आधुनिक पालखीचा शिरकाव पंढरीच्या रस्त्यावर झाला. या ऐतिहासिक सोहळ्याचा एक तेजस्वी, प्रेरणादायी आणि अग्रस्थानी ठरलेला चेहरा म्हणजे चोपडा नगरपरिषदेचे मुख्याधिकारी राहुल पाटील. त्यांनी जळगाव ते पंढरपूर ४८५ किलोमीटरचे अंतर सायकलवरून पार करत एक नवा आदर्श निर्माण केला —

शासनात काम करणाऱ्या अधिकारी वर्गानेही समाजासाठी, संस्कृतीसाठी,आणि आत्मोन्नतीसाठी किती सच्ची श्रद्धा बाळगावी याचा मूर्तिमंत नमुना.

हे अंतर नव्हतं... ही यात्रा होती

या यात्रेत फक्त चाकं फिरत नव्हती,

तर प्रत्येक पेडलमध्ये होता —

मनाचा निश्चय, शरीराची परीक्षा, आणि श्रद्धेचा विजय.

फोडांनी भरलेले पाय, ओले कपडे, अंगात थकवा,

पण ओठांवर अखंड नामगजर –

"विठ्ठल! विठ्ठल!"

संपर्क थांबला, शरीर थकून झिजलं…

पण यात्रा मात्र चालूच राहिली —

कारण ती बाहेरची नव्हे, ती अंतरंगातली होती.

५००० सायकलस्वारांची एकात्म प्रदक्षिणा

पंढरपूरमध्ये एकत्र आलेल्या ५,००० सायकलस्वारांनी  विठोबाच्या  (पांडुरंग) प्रदक्षिणेचा इतिहासात नोंदवला जाणारा सोहळा साकारला. संपूर्ण शहर जणू सायकलवरून फिरणाऱ्या वारकऱ्यांनी व्यापून गेलं होतं. यानंतर पार पडलेला सायकल रिंगण सोहळा हा पारंपरिक रिंगणाच्या समांतर चाललेला नवयुगाचा अद्वितीय आविष्कार होता. 

चाकांनी आखलेली वर्तुळं, धुळीत उडणारी भक्ती,

आणि आकाशात घुमणारा एकच सूर –

“विठ्ठल! विठ्ठल!”

मुख्याधिकारी राहुल पाटील यांचे अंतःकरणस्पर्शी शब्द

यात्रा पूर्ण झाल्यावर मा. राहुल पाटील साहेबांनी आपल्या भावना शब्दांत गुंफल्या:

> "ही सायकलवारी माझ्या जीवनातील एक तपश्चर्या होती.

जळगावपासून निघाल्यानंतर प्रत्येक दिवस, प्रत्येक किलोमीटर मला स्वतःशी जोडत गेला.

शरीर थकलं, पण मन थांबलं नाही.

पंढरपूरच्या वेशीवर पोहोचलो तेव्हा वाटलं –

मी काहीतरी गाठलं नाही, मी स्वतःला विसरून एका श्रद्धेचा भाग झालो आहे."

चोपड्याचा गौरव, चैतन्याचा स्त्रोत ही  यात्रा चोपड्यासाठी एक गौरवाचा क्षण ठरली आहे. प्रशासकीय पदावर काम करणाऱ्या व्यक्तीनं आपल्या कृतीतून दाखवून दिलं की कर्तव्य आणि श्रद्धा यांचं एकत्र अस्तित्व शक्य आहे. चोपडा नगरपरिषदेसाठी, तिच्या कर्मचाऱ्यांसाठी, आणि प्रत्येक नागरिकासाठी ही घटना म्हणजे –

"एक प्रेरणास्तंभ, एक अभिमानाचा दिवस."

चाकांवरून चाललेली नवी चळवळ

ही सायकलवारी होती –

 पर्यावरणाचे भान जपणारी,

आरोग्यसंपन्नतेचा संदेश देणारी,

आणि भक्तीचा वारसा नव्या पिढीकडे नेणारी. या यात्रेने सिध्द केलं की – पालखीच्या पावलांइतकंच चाकांचं फिरणंही पंढरपूरच्या वाटेवर तितकंच पवित्र ठरू शकतं

हे चाक नव्हतं फक्त लोखंडाचं,

ते होतं – विश्वासाचं, निष्ठेचं आणि नामस्मरणाचं.

पंढरपूरच्या मातीवरून फिरलेली ही यात्रा

भविष्यासाठी ठरेल – एक जिवंत आदर्श.